| Lewitant |
| Gość Specjalny |
|
| |
| Dołączył: 06 Mar 2009 |
| Posty: 9 |
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/2
|
| Skąd: Lublin |
|
|
 |
|
 |
|
Homoseksualizm
perspektywa interdyscyplinarna
"Polem współczesnej wojny jest kultura. Normalność w swej konfrontacji z patologią została zepchnięta do defensywy. Niedobitki normalnych zostały zmuszone do partyzantki i zdobywania broni z zasobów przeciwnika.
Zakład wydawniczy Nomos w 2005 roku wydał książkę „Homoseksualizm perspektywa interdyscyplinarna” będący zbirem artykułów utytułowanych naukowców z kilku dziedzin (socjologów, prawników, psychoterapeutów, seksuologów, lekarzy) z Polski i innych krajów. Autorzy tej pracy jednoznacznie manifestują w swych tekstach swoje politycznie poprawne socjal liberalne poglądy. Jednakowoż przeciwnicy propagowania patologii homoseksualnej znajdą w książce tej szereg argumentów do walki z zboczeniami."
Definicje patologii
Pierwszy artykuł książki wydawnictwa Nomos ( autorstwa prof. Z. Lwa-Starowicza z AWF, M. Lwa-Starowicza, dr S. Dulka) przybliża czytelnikom definicje pederastii czyli stosunków seksualnych mężczyzny z dorastającym chłopcem, efebofilii czyli stosunków starszych mężczyzn z dorastającymi chłopcami, korofilii czyli stosunków seksualnych kobiet z dziewczętami. Autorzy artykułu stwierdzają również że homoseksualiści stanowią od 4% do 6% populacji mężczyzn, a lesbijki stanowią od 1% do 4% kobiet, Epizodyczne doświadczenia homoseksualne ma 30% mężczyzn i 20% kobiet.
J. Zakrzewska w artykule „Kamp...” opisuje zjawisko kamp polegające na zachowaniu manifestującym homoseksualizm, kreowaniu tandetnego wizerunku pedzia, perwersji i demoralizacji. Przejawem kamp są drag queen.
Źródła i przejawy zboczenia
Czytelnicy artykułu „Homoseksualizm” (autorstwa prof. Z. Lwa-Starowicza z AWF, M. Lwa-Starowicza, dr S. Dulka) mogą dowiedzieć się że homoseksualiści mają środkowo przedni obszar podwzgórza dwukrotnie mniejszy niż normalni ludzie (co wykazały sekcje zwłok zmarłych homoseksualistów), 75% drugich bliźniąt jest homoseksualistami gdy pierwsze też jest homoseksualistą (co świadczyć może o genetycznym uwarunkowaniu tego zboczenia). U źródeł sodomii leży też często brak ojca, silna więź z matką, lęk przed kobietami, fiksacja we wczesnym dzieciństwie. Głównym powodem homoseksualizmu jest jednak uwiedzenie we wczesnym wieku (z użyciem przemocy lub bez). Im wcześniejsze uwiedzenie tym silniejszy homoseksualizm. Lesbijstwo jest o wiele rzadsze od pedalstwa, lesbijki stanowią 1% populacji kobiet, pederaści 4% populacji mężczyzn. Lesbijki są częściej bardziej męskie i androgeniczne niż normalne kobiety. Homoseksualiści są bardziej niezrównoważeni emocjonalnie niż normalni mężczyźni. Spośród sodomitów 10% jest zniewieściała fizycznie i specyficznie się ubiera. Sodomici w swych związkach pełnią role albo dominującą albo podporządkowaną, w swych praktykach seksualnych są odpowiednio aktywni lub bierni. 25% sodomitów jest żonatych, 50% z nich ma dzieci. Wśród sodomitek 33% jest zamężna i ma dzieci. (str.49) „Ze względu na stosunki analne homoseksualiści są znacznie bardziej narażeni” na AIDS i inne choroby. Sodomici biorący udział w terapiach leczących z homoseksualizmu w 33% zaczynają okazywać zdrowe podniecenie seksualne wobec kobiet, w 33% tłumią swoje patologiczne zachowania, w 33% pozostają przy patologicznych zachowaniach. Terapia taka najskuteczniejsza jest u lesbijek i osób umotywowanych do zmiany swoich zachowań.
P. Prokopowicz w artykule „Psychologiczne, społeczne oraz prawne aspekty...” stwierdza że w homoseksualnych rodzinach dorastający syn częściej zostaje jak ojciec homoseksualistą niż syn w rodzinach heteroseksualnych, dzieci wychowywane przez sodomitów są bardziej skłonne do homoseksualizmu, dzieci pederastów uważają że rodzice oczekują od nich homoseksualizmu.
Patologiczna tożsamość
Z artykułu „Kształtowanie się osobowości” (dr A. Długołęckiej z AWF) czytelnicy mogą dowiedzieć się że pierwsze niezdrowe uczucia mają pederaści w wieku 13 lat (lesbijki w wieku 16), pierwsze kontakty seksualne pederaści utrzymują w wieku 15 lat (lesbijki w wieku 20 lat, związki w wieku 23 lat), świadomość bycia sodomitą pederaści zyskują 18 lat (lesbijki w wieku 17 lat). Lesbijki zyskują swoją tożsamość zanim zaczną współżyć, pederaści długo po rozpoczęciu aktywności seksualnej. Nie jest też prawdą że sodomici zainteresowani są możliwością zawierania małżeństw (w Holandii tylko 6,5% pederastów i 10% lesbijek zainteresowanych jest wstąpieniem w związek małżeński). Przerażające są za to informacje o tym że Belgia i Holandia wprowadziły adopcje dzieci przez sodomitów.
W Polsce według niektórych badań 3,8% osób deklaruje swój homoseksualizm w tym 4,3% kobiet i 3,3% mężczyzn [większość pederastów wstydzi się swojej patologii i ukrywa swoje zboczenie, Polacy bardziej tolerują lesbijstwo niż pederastie- JB]. Do homoseksualizmu w innych badaniach przyznaje się 2% Polaków, a w internecie 4,2% mężczyzn i 6,1% kobiet, 2% poborowych. Do homoseksualnych pragnień przyznaje się 4,5% kobiet i 5% mężczyzn, 90% twierdzi że nie ma takich pragnień. Wśród dziewcząt izolowanych w zakładach 33% na kontakty lesbijskie, u źródeł tej patologii leży alkoholizm ojca i agresja ze strony poznanych mężczyzn. Homoseksualiści o wiele wcześniej rozpoczynają życie seksualne, inicjowani są poprzez uwiedzenie, przymus lub prostytucje. Sodomici z USA zaczynają wcześniej praktykować swoją patologie niż sodomici polskojęzyczni.
Z artykułu „Konstruowanie…” (autorstwa D. Majka-Rostek z Uniwersytetu Wrocławskiego) czytelnicy dowiedzą że tylko 5% pederastów żyje w stałym związku.
Postawy Polaków wobec patologii
Czytelnicy książki z artykułu „Zachowania homoseksualne…” (dr P. Szukalskiego z Uniwersytetu Łódzkiego) dowiedzą się że w krajach UE tylko około 5% obywateli potępia sodomie. Dzięki integracji z UE przesiąknięta sodomią i innymi patologiami UE może decydować o losie Polaków którzy w większości uważają homoseksualizm za patologie (41% Polaków uważa że nie wolno tolerować tej patologii, 47% Polaków uznało że jest to patologia którą można tolerować, tylko 5% uznało sodomie za coś normalnego, 33% Polaków uważa że sodomia jest poważnym problemem a 33% że jest błahym problemem, 6% nie postrzega sodomii jako problemu). Homoseksualizm wzbudza u 61,8% wstręt, 51,2% pogardę, 37, 7% obojętność, 37% lekceważenie, 34,4% współczucie, 32,2% obawy, a u niewielkiej rzeszy 13,4% zrozumienie, 8,9% zaciekawienie. Większość Polaków (75%) potępia homoseksualizm, uważa że należy zakazać działalności homoseksualistom i koniecznością ich zwalczania (54,4%). Wielu (24% Polaków) spośród zwolenników legalizowania organizacji homoseksualnych nie jest za tym z powodu sympatii do sodomitów ale po to by rejestrować potencjalnych nosicieli AIDS. Polacy skłoni byli by zaakceptować sodomitę jako znajomego (45% tak, 45% nie), senatora (58% tak, 33% nie), współpracownika (62% tak, 29% nie), mieszkańca miasta (68% tak, 24% nie). Polacy akceptują też istnienie sodomickich klubów (56% tak, 34% nie), czasopism (53% tak, 36% nie), manifestowanie swoich zboczeń (66%, przeciw manifestowaniu 33%). Niechęć Polaków do sodomitów manifestuje się w negowaniu obecności sodomitów w polityce (za obecnością 25%, przeciw obecności 63%), w zakazie nauczania przez sodomitów ( za dostępem sodomitów do pracy w szkole jako nauczyciel 13%, za zakazem nauczania 79%), w zakazie małżeństw (za małżeństwami sodomitów 19%, przeciw 71%), w sprzeciw wobec adopcji dzieci przez sodomitów 88% (za 6%), w sprzeciwie wobec pedofilii (94% Polaków uznało pedofilie za przestępstwo, 6% nie widzi nic złego w pedofilii). Polacy akceptują bardziej lesbijki niż pederastów.
Autor stwierdził w swym artykule że w wypadku AIDS (str.98) „Ryzyko zarażenia w przypadku stosunku analnego wynosi 1/30-1/125, zaś w przypadku stosunku waginalnego 1/600-1/2000. W rzeczywistości ryzyko może być jeszcze większe, albowiem zakażenie inną chorobą przenoszoną drogą płciową wzmaga szansę zarażenia HIV. Homoseksualiści charakteryzują się również znacznie częstszym występowaniem bakteryjnych chorób pokarmowych, co wyjaśnić można specyficznymi praktykami analno- oralnymi. Zakażeniom sprzyja też duża liczba często zmienianych partnerów”. Wśród chorych na AIDS 23,7% stanowią homoseksualiści [w stosunku do odsetka pederastów w społeczeństwie oznacza to nad reprezentacje]. Narażeni na zakażenie są głównie młodzi pederaści (do 25%) roku życia uprawiający prostytucje, 40% homoseksualistów korzysta z płatnego seksu lub się prostytuuje. Wielu pederastów korzysta z prostytucji nieletnich, 50% nieletnich prostytutek w Berlinie to polscy chłopcy.
W artykule „Życie codzienne par homoseksualnych” czytelnicy poznają wyniki badań CBOS z 2005 roku według których 44% polaków popiera wprowadzenie małżeństw homoseksualnych, 55% wspólne opodatkowanie małżeństw homoseksualnych, 47% ulgi podatkowe dla homoseksualistów, co ciekawe tylko 38% Polaków dało homoseksualistom prawo do aktywności seksualnej (respondenci zgadzają się na to by sodomici zawierali małżeństwa ale nie na to by byli aktywni seksualnie) a 8% prawo do adopcji. W 2001 roku według badań CBOS (artykuł Prokopowicz) 40% respondentów opowiadało się za zakazem stosunków sodomickich, 80% sprzeciwiało się prawu do adopcji (8% było za), 25% popierało małżeństwa sodomickie (w tym 10% zdecydowanie popierało), 5% uznawało homoseksualizm za normalny a 95% za nienormalny (47% chciało tolerować sodomie, a 41% nie tolerować).
Islam wobec sodomitów
W swoim artykule „Zakazane pragnienia” B. Kowalska opisuje stosunek islamu wobec homoseksualizmu. Prawo koraniczne zakazuje homoseksualizmu uznając go za grzech i niebezpieczeństwo dla rodziny oraz społeczeństwa. Islam uznaje rodzinę za instytucje zabezpieczenia społecznego, fundament społeczeństwa, homoseksualizm niszcząc rodzinę niszczy więc społeczeństwo. Dodatkowo w świadomości muzułmanów homoseksualizm nie dotyka społeczeństw islamskich, jest uznawany przez muzułmanów za problem zachodu. Turecki kodeks karny artykułami 419, 547, 576 dotyczącymi ochrony porządku publicznego i moralności daje możliwość prześladowania sodomitów. W Turcji sodomitów prześladują islamiści i policja. W Iranie artykuły 127 do 134 przewidują karanie za sodomie, artykuł 129 przewiduje 100 batów za lesbijstwo (skrucha daje możliwość abolicji, czwarta recydywa prowadzi do kary śmierci), homoseksualizm karany jest śmiercią, nietolerancja i fizyczna agresja są powszechne. W kolejnym swoim artykule „Zakazane pragnienia” B. Kowalska stwierdza że niektóre nurty sufizmu dostrzegły mistycyzm w zachwycaniu się urodą młodzieńców. Ekstrema suficka w swej poezji stosunek do Boga opisywała kategoriami miłości sodomickiej (co islamscy ortodoksi potępiają).
Homoseksualizm w PRL
Losy sodomitów w PRL opisał A. Wiech w artykule „Różowy odcień PRL”. De kryminalizacja sodomii nastąpiła w II RP w 1932 roku za rządów piłsudczyków. Po II wś w 'Polsce' ludowej cenzura zakazywała pisania o sodomitach. Sodomici spotykali się w publicznych ubikacjach zwanych pikietami (np. na warszawskim Dworcu Centralnym) i w lokalach gastronomicznych (warszawska kawiarnia „Ali baba” i na placu Trzech Krzyży). Na przełomie jesieni 1983 i lata 1984 w piśmie Relaks pojawiały się anonse homoseksualistów. PRLowskie pisma młodzieżowe (np. Na przełaj) apelowały o legalne miejsca spotkań dla gejów i użalały się nad cierpieniami gejów. W nocy na 15 na 16 lutego organy bezpieczeństwa przeprowadziły akcje Hiacynt, sodomici zostali aresztowani, podczas przesłuchań zastraszano ich, dane osobowe umieszczono w specjalnych kartotekach. Pod koniec PRL w środowisku homoseksualistów wybuchła epidemia AIDS i zaczęły powstawać pierwsze organizacje homoseksualistów.
Według artykułu Długołęckiej „Kształtowanie się tożsamości homoseksualnej” w 1980 roku spośród 33% respondentów (66% odmówiło udziału w badaniach) 11,5% chłopców i 6,4% dziewcząt miało sporadyczne doświadczenia homoseksualne.
Naziści wobec homoseksualizmu
Colin de la Motte Sherman w artykule „Prześladowania gejów w latach 1933-1945 w Niemczech” opisał stosunek narodowych socjalistów do homoseksualizmu. W Niemczech do 1969 roku nieprzerwanie przez 130 lat obowiązywał artykuł 175 kodeksu karnego przewidujący karanie za sodomie. NSDAP postrzegana była jako partia opanowana przez sodomitów. Dopiero w 1928 roku narodowi socjaliści zadeklarowali się jako wrogowie sodomitów. W 1933 naziści zamknęli w Niemczech burdele. W 1934 policja zaczęła tworzyć listy homoseksualistów. Od 1935 karano nie tylko za akty homoseksualne ale i za onanizm w obecności innego mężczyzny oraz za homoseksualne zaloty. Celem działań państwa była resocjalizacja homoseksualistów a nie ich eksterminacja, państwo chciało by homoseksualiści płodzili dzieci. W 1936 roku powstał Główny Urząd do spraw Zwalczania Homoseksualizmu i Aborcji, celem działań państwa była prokreacja. W 1937 roku narodowi socjaliści aresztowali 3.000 sodomitów, zamknięto ich w obozach, sodomitów wydawali policji mężczyźni uprawiający gejowską prostytucje. Homoseksualiści recydywiści trafiali do obozów lub byli kastrowani, 60% z nich umarło. W okupowanej Polsce Niemcy zezwalali Polakom na homoseksualizm i aborcje.
Homoseksualizm na przestrzeni wieków
Prehistorii homoseksualizmu poświęcony jest artykuł G Kubicy „Homoseksualizm”. Z lektury artykułu można się dowiedzieć że homoseksualizm rzadko występuje w społeczeństwach pierwotnych. Antropolodzy spotkali się z kilkoma przypadkami kultur akceptujących homoseksualizm wśród ludów szamańskich, Indian i w starożytnej Grecji.
Historie homoseksualizmu na przestrzeni wieków przybliża również artykuł „Homoseksualizm” autorstwa prof. Z. Lwa-Starowicza z AWF , M. Lwa-Starowicza, dr S. Dulka. W 533 roku naszej ery Kodeks Justyniański z Bizancjum dopuszczał kastracje gejów. W 1252 święty Tomasz z Akwinu uznał homoseksualizm za herezje i grzech przeciw naturze. W 1450 papież Mikołaj upoważnił inkwizycje do karania homoseksualistów. Napoleon w swoim kodeksie w 1804 zniusł kary za homoseksualizm. W 1969 powstał ruch gejów, w 1981 Norwegia zakazała dyskryminacji ze względu na homoseksualizm, w 1989 Dania zezwaliła na małżeństwa homoseksualistów, w 1991 homoseksualizm znikł z wykazu chorób WHO.
Według artykułu Długołęckiej „Kształtowanie się tożsamości homoseksualnej” stwierdza że w 1970 roku inicjacje homoseksualną przeszło przed ukończeniem 13 roku życia 33% homoseksualistów i 17% lesbijek, przed 15 rokiem życia 52% chłopców i 22% dziewcząt, przed 17 rokiem życia 70% homoseksualistów i 34% lesbijek, przed 21 rokiem życia 88% mężczyzn i 74% kobiet.
Rewolucja homoseksualna w europie zachodniej
W Szwecji do 1996 wszyscy obywatele byli automatycznie członkami kościoła narodowego, od 1951 można było swobodnie opuścić wspólnotę wiernych (zabiegał o to sam kościół). Wśród Szwedów powszechna była (i jest) laicyzacja i ateizm. Od 1930 roku odbywały się demokratyczne wybory do rad zarządzających kościołem. Wybory te często wygrywali ateiści, socjaldemokraci i komuniści. Już od lat dwudziestych XX wieku szwedzcy politycy dążą do marginalizacji roli kościoła. Podporządkowanie kościoła państwu doprowadziło do wprowadzenia kapłaństwa kobiet w 1958 roku, opanowania kościoła przez ideologie pacyfizmu, pro imigracji, poparcia dla aborcji, aktywności hierarchii w ruchu gejowskim. Sodomie w kościele szwedzkim wspierają również konserwatyści i chadecy.
A. Małek w artykule „Rozwój studiów gejowsko lesbijskich” opisał sytuacje sodomitów w Holandii. W 1911 konserwatyści wprowadzili kodeksowy zakaz sodomii, zakaz ten zniesiono w 1971 roku (w 1940 wprowadzono niemieckie ustawodawstwo anty sodomickie). Po II wś powstawały w Holandii organizacje pederastów i bardzo szybko zmieniała się postawa Holendrów wobec homoseksualizmu (w 1966 roku 53% Holendrów było przeciwnych homoseksualizmowi, w 1970 roku 24%, w 1975 13%, dziś 5%). Poparcie dla sodomitów wśród Holendrów jest tak wielkie że na 'katolickich uniwersytetach' tworzone są katedry wiedzy gejowskiej.
Homoseksualiści współcześnie stworzyli globalny ruch wsparcia, lesbijki traktują ruch feministyczny jako swoją trybunę. Jedynym zgrzytem są konflikty między dominującymi w rewolucji homoseksualnej pederastami i mniej licznymi lesbijkami.
Za: propolonia pl/blog |
|
